چرا بیماری خوب است!

شاید بعضی ها این را طنز بدانند، یا بگویند از ترس بیمارستان است! یا گرانی ویزیت ها و بدهی های بیمه، و بی اعتبار شدن طرح تحول سلامت! ولی هیچکدام نیست، یک واقعیت است که به دلایل زیادی: بیماری چندان بد هم نیست. نباید از آن ترسید و: خود یا زندگی خود را، قبل از آن باخت! یکی از دلایل این است که: برخی بیماری ها بدن را واکسینه می کنند، و از بیماریهای بزرگ جلوگیری می کنند. وقتی کسی سرما می خورد که معولا، سالی دوسه بار هرکس سرما می خورد، بدن برای مبارزه با ویروس، از خود قدرت نشان می دهد. درواقع سیستم دفاعی مانور می دهد. لذا این افراد از بیماری های: ایدز و ام اس در امان هستند! چون دو بیماری یاد شده، فقط به سیستم دفاعی بدن حمله می کنند، و اگر سیستم دفاعی ضعیف باشد، انسان از بین می رود! یا لااقل برخی توانایی ها را ازدست می دهد. بنابر این بجای مصرف دارو، بگذارید بدن خودش با سرماخوردگی مبارزه کند، تا قوی شود. البته اگر کم آورد! میتوانید به او انرژی بدهید. دلیل اصلی یا دوم بیماریها، الزام انسان به رعایت بهداشت است. بیماریهای پوست و مو، اغلب براثر عدم رعایت بهداشت و: تماس با میکروبها پدید می آید، که اگر بدانیم نسبت به چه چیزی حساس است، باید از آن پرهیز کنیم. کسی که دندان درد یا چشم درد می گیرد، باید مطالعه کند که چه کاری برای: چشم یا دندان او مضر بوده، حتی المقدور آن را تکرار نکند، یا کلا از برنامه حذف کند. به این کار استرلیزه یا: ضدعفونی کردن عملی می گوییم. دلیل سوم برعکس دلیل دوم است، برخی بیماریها به علت کمبود مواد، یا عناصر غذایی در بدن است. لذا علامت آن است که: در سبد غذایی خود باید تجدیدنظر کنیم، همانطور که قران می گوید: انسان باید به طعامش دقت نظر داشته باشد، بداند چه می خورد و چه نمی خورد، که اگر اشتباه است آن را اصلاح کند. مثلا بسیاری از بیماری های زمان ما، به علت کمبود فیبر یا سلولز براثر: عدم تمایل مردم به گیاهخواری است. لذا سبزی و میوه جات باید: در سبد غذایی قرار گیرد. دلیل چهارم اینکه برخی دردها یک هشدار است: زنگ خطر است تا: از کارهای خطرناک پرهیز کنیم. استفاده از پارافین نفتی، در 99درصد ساختار قرص های دارویی، باعث شده که عوارض بسیاری ایجاد کند، که برخی از آنها ناشناخته است. سرطان و بیماریهای نوین عصر ما، براثر همین نوع تغییر رژیم غذایی است. حکیم ابو علی سینا می گوید: هرچیزی کم آن دارو است، متوسط مصرف شود غذا است، ولی اگر زیاد مصرف شود، سم است. برخلاف سیاهنمایی هایی که در مورد: فقیر نشان دادن مردم ایرانی می شود، مصرف روغن و همه محصولات غذایی، حتی حامل های انرژی، در ایران سه برابر: مصرف متوسط جهانی است. بیماری چربی خون یا فشار بالا ، دیابت و قند خون،مسلما بیماری کم خورها و فقرا نیست! اینهمه توصیه به ورزش، برای فقرا نیست! بلکه برای آنهایی است که باید: چربی های خود را آب کنند، یا غذای زیادی که می خورند، نحلیل برود.لذا وجود بیماریهای ثروتمندانه، خود یکی از روشهایی است که: میتواند با کم خوری، یا متوسط خوری درمان شود. این نوع بیمارها عادت دارند: همه چیز را با خوردن! درمان کنند، درحالیکه درمان آنها نخوردن است. براسا فرمول خداوندی، هر بدن ظرفیت خاصی برای: جذب مواد غذایی دارد، اگر با پرخوری آن را نکمیل کنیم، بعد از آن باید به اجبار پرهیز کنیم. و اگر پزهیز نکنیم، چون دیگر ظرفیت جذب غذا تکمیل شده، باید آماده مرگ مغزی یا سکته قلبی! یا بیماری قند بالا و فشارخون باشیم. لذا خداوند ماه رمضان را برای: سلامت بدن، از راه نخوردن! قرار داده است.